Q: Czy wierzysz, że skupienie się na obiekcie lub mantrze jest bramą do cichej modlitwy i miejmy nadzieję, do kontemplacji? Co jest darem od Boga, ale nie jest do tego uprawnione. Kiedy skupiam się na cichej modlitwie, używam obrazu pojedynczej białej świecy, która jest zapalona, aby skupić moją modlitwę. Nie miałem jeszcze doświadczenia kontemplacyjnego i chciałbym wiedzieć, czy możesz mi udzielić jakiejś rady.
A: Dziękuję bardzo za skontaktowanie się z Tobą z Twoim pytaniem. Skupienie się na obiekcie może czasami być początkową bramą do cichej modlitwy, ponieważ angażuje Twoją uwagę. Dla tych z nas, którzy mają zajęte umysły, skupienie się na czymś może pomóc się uspokoić. Ale jedną trudną częścią tego typu skupienia jest to, że łatwo jest utknąć w naszych głowach, robiąc to: myślimy o obiekcie, myślimy o ciszy i być może naszym pragnieniu jej. Aby uwolnić się i głęboko zanurzyć w stanie, który można nazwać kontemplacją, dobrze jest zrezygnować z dawania umysłowi jakiejkolwiek pracy.
Ważne jest również, aby zwrócić uwagę na to, co jest twoją intencją, gdy siadasz. Mądrze zauważyłeś, że kontemplacja może być darem od Boga, a nie czymś, do czego jesteśmy uprawnieni, ale nawet jeśli subtelnie siadamy z zamiarem, aby mieć kontemplacyjne doświadczenie, możemy narażać się na frustrację i poczucie porażki, gdy nasze doświadczenie nie spełnia tego, czego oczekujemy od kontemplacji. Jak powiedział ojciec Thomas Keating, w Abyśmy mogli być jednością, możemy chcieć całkowicie pozbyć się obiektów, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych:
„…wszyscy wielcy mistycy mówią, że nie wolno przywiązywać się do duchowego pocieszenia lub ekstazy, ponieważ Istota Boska nie jest przedmiotem, który się kocha, lecz subiektywną obecnością, której się poddaje”.
Keating przedstawia intrygującą alternatywę dla traktowania Boga, a nawet kontemplacji, jako obiektu lub celu: poddanie się subiektywny obecność. Innymi słowy, jesteśmy zaproszeni do zaufania Boskiemu Zamieszkaniu, w naszym własnym bycie. Na przykład w Modlitwie Ośrodkującej naszą intencją jest wyrażenie zgody na obecność i działanie Boga. Nie skupiamy się na obiekcie lub mantrze, ale zamiast tego za każdym razem, gdy nasza uwaga jest pochłonięta czymś, co odwraca naszą uwagę od naszej intencji, krótko ofiarowujemy święte słowo lub inny subtelny wewnętrzny gest, aby powrócić do naszej zgody i uwolnić rozproszenie. Możesz dowiedzieć się więcej na ten temat w Contemplative Outreach Zbieranie danych analitycznych o stronach internetowych lub aplikacjach (aby sprawdzić, czy strona działa poprawnie lub które sekcje strony są najbardziej atrakcyjne dla odwiedzających).i dobrą książką na początek jest Otwarty umysł, otwarte serce przez Thomasa Keatinga.
Nasze powtarzające się puszczanie kultywuje nowy sposób bycia, niezależny od zwykłego umysłu. Keating mógłby nazwać to naszą duchową świadomością, a nawet boską świadomością, schowaną głęboko w naszym bycie. Stwarzamy przestrzeń dla boskości, aby poruszała się bardziej przez nas, żyła przez nas i działała przez nas.
Mam nadzieję, że to pomoże. Proszę o kontakt ponownie, jeśli masz jakieś pytania.
Radość Andrews Hayter
