FAQ

Modlitwa głębi to metoda cichej modlitwy, która przygotowuje nas do otrzymania daru modlitwy kontemplacyjnej, modlitwy, w której doświadczamy obecności Boga w nas, bliżej niż oddychanie, bliżej niż myślenie, bliżej niż sama świadomość. Ta metoda modlitwy jest zarówno relacją z Bogiem, jak i dyscypliną, aby tę relację pielęgnować.

Modlitwa głębi nie ma na celu zastąpienia innych rodzajów modlitwy. Raczej dodaje głębię znaczenia każdej modlitwie i ułatwia przejście od bardziej aktywnych form modlitwy werbalnej do otwartej modlitwy odpoczynku w Bogu. Modlitwa głębi kładzie nacisk na modlitwę jako osobistą relację z Bogiem i jako wyjście poza rozmowę z Chrystusem do komunii z Chrystusem.

Źródłem Modlitwy Głębi, jak we wszystkich metodach prowadzących do modlitwy kontemplacyjnej, jest Zamieszkująca Trójca: Ojciec, Syn i Duch Święty. Centralnym punktem Modlitwy głębi jest pogłębienie naszej relacji z żywym Chrystusem. Efekty Modlitwy Głębi są eklezjalne, ponieważ modlitwa ma na celu budowanie wspólnot wiary i łączenie członków we wzajemnej przyjaźni i miłości.

Modlitwy głębi można się nauczyć na kilka sposobów. Najczęstszym sposobem jest uczestnictwo w lokalnych rekolekcjach/warsztatach „Wprowadzenie do modlitwy głębi”. Warsztaty te są zwykle prowadzone w formie jednodniowej, z kolejnymi sesjami uzupełniającymi, które pomogą Ci ustalić codzienną praktykę. Możesz przeszukać nasz kalendarz online, aby sprawdzić, czy w pobliżu znajduje się warsztat.

Metodę można również nauczyć się poprzez kurs online. Kontemplacyjny zasięg współpracujący z obydwoma Brzmi prawda i Duchowość i praktyka aby zapewnić te internetowe kursy Modlitwy Głębi. 

Wreszcie, we współpracy z Sounds True stworzono pakiet domowy, dzięki któremu ludzie mogli nauczyć się tej metody w domu, korzystając z płyt DVD, CD i przewodnika. Pakiet dostępny w naszym sklepie.

Na początku zaleca się praktykowanie modlitwy głębi przez 20 minut dwa razy dziennie. Najlepiej wcześnie rano, przed rozpoczęciem zajęć w ciągu dnia, a potem ponownie późnym popołudniem lub wieczorem. Kiedy twoja praktyka ustabilizuje się, a twoja relacja z Bogiem się pogłębi, możesz czuć się powołany do dłuższych okresów modlitwy. Uczestnictwo w weekendowych lub kilkudniowych rekolekcjach pomaga również pogłębić praktykę modlitewną./p>

Modlitwa głębi ma na celu pogłębienie cnót teologicznych wiary, nadziei i miłości oraz rozwinięcie najstarszej ze wszystkich metod chrześcijańskich, praktyki Lectio Divina prowadzącej do kontemplacji.

Modlitwa głębi to zasadniczo dwie rzeczy jednocześnie: po pierwsze, pogłębienie naszej osobistej relacji z Chrystusem, rozwijanej poprzez refleksję nad Pismem; po drugie, sposób na uwolnienie się od przywiązań, które uniemożliwiają rozwój tej relacji i rozwinięcie teologalnych cnót wiary, nadziei, jedności i miłości. Zmniejsza skłonność do nadmiernej aktywności w modlitwie i nadmiernego polegania na koncepcjach, aby udać się do Boga. Krótko mówiąc, zmniejsza w nas przeszkody, zwłaszcza egoizm, abyśmy stali się wrażliwi na delikatne natchnienia Ducha Świętego, które prowadzą do Boskiego Zjednoczenia.

Podstawowym celem grupy modlitwy głębi jest pomoc w podtrzymaniu zobowiązania do regularnej praktyki modlitwy głębi. Członkowie grupy Modlitwy Głębi zbierają się, aby wspólnie praktykować Modlitwę Głębi, aby pogłębić swoje zrozumienie Modlitwy Głębi i Lectio Divina oraz dzielić się osobistymi doświadczeniami praktyki Modlitwy Głębi i jej skutków w ich codziennym życiu. Grupa zapewnia wsparcie społeczności dla duchowej podróży. Możesz poszukać lokalnej grupy Modlitwy Głębi pod: Społeczność.

Grupy Modlitwy Głębi są zwykle tworzone po warsztatach Wprowadzenie do Modlitwy Głębi i sesjach uzupełniających. Uczestnicy są zapraszani do utworzenia grupy, która spotyka się co tydzień lub co dwa tygodnie, aby wspierać się nawzajem w praktyce Modlitwy Głębi i dzielić się swoimi doświadczeniami. Facylitator zazwyczaj kieruje procesem grupowym. Dostępny jest podręcznik moderatora, który zawiera wskazówki dotyczące formatów grupowych i sugerowane materiały źródłowe do dyskusji grupowej.

Modlitwa Głębi to tradycyjna forma modlitwy chrześcijańskiej zakorzeniona w Piśmie Świętym i oparta na monastycznym dziedzictwie Lectio Divina. Nie należy jej mylić z Medytacją Transcendentalną lub hinduskimi lub buddyjskimi metodami medytacji. To nie jest technika New Age.

Modlitwa głębi zakorzeniona jest w Słowie Bożym, zarówno w Piśmie, jak iw osobie Jezusa Chrystusa. Jest to wysiłek, aby odnowić chrześcijańską tradycję kontemplacyjną, przekazaną nam nieprzerwanie przez św. Pawła, który pisze o intymnym poznaniu Chrystusa przez miłość.

Modlitwa głębi ma na celu przygotowanie szczerych wyznawców Chrystusa do modlitwy kontemplacyjnej w tradycyjnym sensie, w którym pisarze duchowi rozumieli ten termin przez pierwsze szesnaście wieków ery chrześcijańskiej. Tradycję tę podsumowuje pod koniec VI wieku św. Grzegorz Wielki. Kontemplację opisuje jako poznanie Boga przesiąknięte miłością. Dla Grzegorza kontemplacja była owocem refleksji nad słowem Bożym w Piśmie, a także cennym darem Bożym. Nazywa to „odpoczywaniem w Bogu”. W tym „odpoczywaniu”. umysł i serce nie tyle szukają Boga, ile zaczynają doświadczać, „smakować” tego, czego szukały. Stan ten nie jest zawieszeniem wszelkiej działalności, ale sprowadzeniem wielu aktów i refleksji do jednego aktu lub myśli, aby podtrzymać zgodę na obecność i działanie Boga.

Ta forma modlitwy była po raz pierwszy praktykowana i nauczana przez Ojców Pustyni Egiptu, Palestyny ​​i Syrii, w tym Ewagriusza, Jana Kasjana i św. Jana Klimaka. Ma przedstawicieli w każdej epoce, np. w epoce patrystycznej św. Augustyna i św. Grzegorza Wielkiego na Zachodzie, a Pseudo-Dionizego i Hezychastów na Wschodzie: w średniowieczu św. Bernarda z Clairvaux, Wilhelma św. Thierry i Guigo Kartuz; mistycy z Nadrenii, w tym św. Hildegarda z Bingen, św. Mechtylda, mistrz Eckhart, Ruysbroek i Tauler; później autor Naśladowania Chrystusa i mistycy angielscy z XIV wieku, tacy jak autor Obłoku Niewiedzy. Walter Hilton, Richard Rolle i Julian z Norwich; po reformacji karmelici św. Teresa z Avila, św. Jan od Krzyża i św. Teresa z Lisieux; wśród francuskiej szkoły pisarzy duchowych św. Franciszka Salezego, św. Jane de Chantal i kard. Berulle; wśród jezuitów o. De Caussade, Lallemont; a wśród benedyktynów ks. Augustine Baker i ks. John Chapman; wśród współczesnych cystersów Dom Vital Lehodey i Thomas Merton.

Na przestrzeni wieków sposoby kultywowania modlitwy kontemplacyjnej były nazywane różnymi nazwami, odpowiadającymi różnym formom, jakie przybrały. Mamy więc Modlitwę Wiary, Modlitwę Serca, Modlitwę Czystą, Modlitwę Prostoty, Modlitwę Prostego Względu, Aktywne Skupienie, Aktywną Ciszę i Nabytą Kontemplację. W naszych czasach różne zakony, zwłaszcza jezuici i karmelici bosi, podjęły szereg inicjatyw, aby odnowić orientację kontemplacyjną swoich założycieli i dzielić się duchowością ze świeckimi. Metoda Modlitwy Głębi jest kolejną próbą przedstawienia nauczania dawnych czasów w zaktualizowanej formie i udostępnienia go zwykłym ludziom, którzy doświadczają głodu głębszego życia modlitwy i systemu wsparcia, aby je podtrzymać.

Modlitwa głębi nie „opróżnia umysłu” ani nie wyklucza innych form modlitwy. Nie jest to „technika”, która automatycznie tworzy „mistycyzm” ani środek „do osiągnięcia odmiennego stanu świadomości”.

Ważne jest, aby nie mylić modlitwy głębi z pewnymi wschodnimi technikami medytacji, takimi jak medytacja transcendentalna. Użycie świętego słowa w Modlitwie głębi nie ma szczególnego uspokajającego efektu przypisywanego mantrze TM. Ani święte słowo nie jest narzędziem prowadzącym do duchowego poziomu czyjegoś istnienia, tak jak w TM. Nie ma związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy używaniem świętego słowa a osiągnięciem jakiegoś odmiennego stanu świadomości. Święte słowo jest jedynie symbolem zgody czyjejś woli na Bożą obecność i działanie wewnątrz oparte na wierze w doktrynę Boskiego Mieszkania. Święte słowo jest po prostu środkiem do potwierdzenia naszej pierwotnej intencji na początku naszego okresu modlitwy, by być w obecności Boga i poddać się Bożemu działaniu, kiedy pociąga nas jakaś inna myśl, uczucie lub wrażenie.

Przez cały okres Modlitwy Głębi dominuje nasza intencja: poruszenie naszej woli, aby zgodzić się na intencję Bożą, którą według naszej wiary jest przekazanie nam życia Bożego. Stąd, w przeciwieństwie do TM, Modlitwa Głębi jest osobistą relacją z Bogiem, a nie techniką.

Kolejne dwa artykuły Ernesta E. Larkina zakorzeniają modlitwę w centrum i medytację chrześcijańską w tradycji karmelitańskiej i pokazują wkład Jana od Krzyża i Teresy z Avila w kontemplacyjną odnowę, która trwa do dziś.

Ernest E Larkin O. Carm, wykładał duchowość na The Catholic University of America w Waszyngtonie, DC i był aktywny w pracy rekolekcyjnej, nauczaniu i pisaniu. Był także współzałożycielem Instytutu Katechetycznego Kino w Phoenix w Arizonie i pełnił funkcję jego pierwszego prezesa, znacznie zwiększając liczbę zapisów i zasięg szkoły. Otrzymał liczne nagrody za wybitne stypendium naukowe w dziedzinie duchowości karmelitańskiej. Zmarł w październiku 2006 roku.

1. Tradycja karmelitańska i modlitwa głębi, medytacja chrześcijańska.

2. Dzisiejsze formy modlitwy kontemplacyjnej: czy są kontemplacją?

Modlitwa głębi i Katechizm Kościoła Katolickiego
został opracowany przez ks. Carl J. Arico dla Contemplative Outreach Ltd., Butler NJ

Poniżej znajduje się fragment artykułu autorstwa ks. Carl J. Arico.

Uważam, że Część IV „Chrześcijańska Modlitwa Katechizmu Katolickiego” jest potężnym wsparciem dla koncepcji i tła praktyki Modlitwy Głębi. Jednym z piękniejszych przykładów jest:

#2711 Wejście w modlitwę kontemplacyjną jest jak wejście w liturgię eucharystyczną: „zbieramy” serce, skupiamy całą naszą istotę pod natchnieniem Ducha Świętego, przebywamy w mieszkaniu Pana, którym jesteśmy, budzimy wiarę w aby wejść przed oblicze Tego, który nas oczekuje. Zrzucamy nasze maski i zwracamy nasze serca z powrotem do Pana, który nas kocha, aby oddać się Mu jako ofiara do oczyszczenia i przemienienia.

W tym artykule wziąłem główne koncepcje Warsztatu Modlitwy Centralnej i zidentyfikowałem sekcje Katechizmu Katolickiego, które wspierają i dają nowe spojrzenie na głębię modlitwy. Warsztaty Wprowadzenie do Modlitwy Centralnej mają cztery główne konferencje:

1. Modlitwa jako związek

2. Metoda modlitwy głębi

3. Myśli i użycie świętego słowa

4. Pogłębianie naszej relacji z Bogiem

Cały artykuł można pobrać tutaj

Jeśli nie jesteś związany z lokalnym oddziałem kontemplacyjnym, najpierw poproś pastora swojego kościoła lub pastora o pozwolenie na poprowadzenie programu wprowadzającego do modlitwy w centrum (ten program składa się z warsztatu wprowadzającego do modlitwy w centrum i sześciu sesji kontynuacyjnych). Następnie skontaktuj się z najbliższym koordynatorem Chaptera w Twojej okolicy i współpracuj z koordynatorem, aby przedstawić program wprowadzający. Jeśli w Twojej okolicy nie ma żadnego oddziału, skontaktuj się z przedstawicielem regionalnym wymienionym dla Twojego regionu, aby pomóc w zaplanowaniu programu. Możesz szukać lokalnych kontaktów w Społeczności.

Jeden ze sposobów, aby wesprzeć wizję Contemplative Outreach „…wspierać proces przemiany w Chrystusie w sobie nawzajem”. jest przeszkolenie w prowadzeniu warsztatów i grup modlitewnych.

Odwiedź Strona szkolenia po więcej informacji.

Kontemplacyjny wymiar Ewangelii to wnikanie w duchowy sens Pisma Świętego, prowadzące do doświadczenia żywego Chrystusa i miłości do innych w życiu codziennym. To przyjmowanie Ewangelii w mądry sposób poznania, który polega na spędzaniu czasu na „rozważaniu jej w swoim sercu”, pozwalając słowu Bożemu przemienić cię w żywe słowo Boże, którym jest Chrystus. Kiedy Maryja słuchała przemawiającego Jezusa, zastanawiała się, co usłyszała w swoim sercu, a potem zaczęła działać. Wewnętrzne doświadczenie relacji z Bogiem przejawia się wtedy w przeżywaniu wartości i nauk Ewangelii jako naturalnego sposobu naśladowania Chrystusa, jako wewnętrznej zachęty inspirowanej miłością Bożą, a zaufanie Bogu jest miłością.

Zorganizowany w 1984 roku, Contemplative Outreach (CO) jest ogólnoświatową duchową wspólnotą osób i małych grup wyznaniowych, zaangażowanych w odnawianie kontemplacyjnego wymiaru Ewangelii w życiu codziennym. Intencją Wychodzenia Kontemplacyjnego jest wspieranie procesu przemiany w Chrystusie poprzez praktykę Modlitwy Głębi. Przedstawiamy metodę Modlitwy Głębi i jej bezpośrednie tło koncepcyjne (kontekst psychologiczny) oraz zachęcamy i wspieramy się nawzajem w przeżywaniu owoców Modlitwy Głębi w naszym codziennym życiu. Przedstawiamy również Lectio Divina, a zwłaszcza jej przejście na modlitwę kontemplacyjną, którą ułatwia regularna i ugruntowana praktyka Modlitwy Głębi. Zaangażowanie w regularną praktykę Modlitwy Głębi jest podstawowym wyrazem przynależności do społeczności międzywyznaniowej CO.

Wspieramy także odnowę kontemplacyjnej tradycji chrześcijańskiej, zwłaszcza poprzez nauczanie i dzieła ks. Thomasa Keatinga. Przeczytaj więcej o naszej wizji, zasadach teologicznych i administracyjnych tutaj. Przeczytaj więcej o historii CO tutaj.

Symbol reprezentujący Kontemplacyjny Wyciąg nazywa się „Odkupiciel Hioba – Cierpliwy Oczekujący”. Sercem i duszą Modlitwy Głębi jest przyzwolenie na obecność i działanie Boga w naszym życiu. Podobnie jak Hiob, nasze cierpliwe oczekiwanie i wyrażanie zgody jest naszym darem wdzięczności.

Elementy symbolu obejmują:

• Alfa i Omega, początek i koniec, które potwierdzają, że nasz Bóg jest w centrum naszej zgody i istnienia.
• Krzyż, symbol naszego zbawienia, oznacza naszą śmierć dla naszych myśli i komentarzy.
• Kwiaty symbolizują obfitość życia i zmartwychwstanie. Te kwiaty reprezentują nasze odpuszczenie, w którym nasza fałszywa jaźń ustępuje rozkwitowi nowej jaźni.
• Krąg jest znakiem trwającego procesu, który wprowadza nas głębiej w Boską Intymność.

Symbol ten był widziany w trzech różnych miejscach: na starożytnym kościele w ziemi Uz, który w Piśmie Świętym określany jest jako siedziba Hioba; na bizantyjskim kamieniu z wykopalisk w Jerozolimie; oraz w kościele o nazwie „Rozmnożenie chleba” w rejonie Galilei.

Nie skierowana do modlitwy głębi

„List do biskupów Kościoła katolickiego w sprawie niektórych aspektów medytacji chrześcijańskiej” kardynała Ratzingera, napisany w 1989 r. nie skierowane do Modlitwy Głębi, która jest tradycyjną formą modlitwy chrześcijańskiej, ale raczej na te formy praktyk medytacyjnych, które faktycznie zawierają metody medytacji wschodnich, takie jak zen i stosowanie mantr hinduskich. List dotyczy głównie integracji takich technik z wiarą chrześcijańską. Nie zabrania ich używania i rzeczywiście, stwierdza: „to nie oznacza, że ​​autentyczne praktyki medytacji, które wywodzą się z chrześcijańskiego Wschodu i wielkich religii niechrześcijańskich… nie mogą stanowić odpowiedniego środka pomocy modlącemu się przed Bóg z wewnętrznym pokojem nawet pośród zewnętrznych nacisków” (#28).

Zauważywszy to potwierdzenie wartości praktyk wschodnich, gdy są właściwie zintegrowane z wiarą chrześcijańską, pragnę podkreślić, że Modlitwa Głębi jest jedyną współczesną formą praktyki kontemplacyjnej, która nie korzysta z żadnej z tych technik. Cytat z Listu, że dar modlitwy kontemplacyjnej może być udzielony tylko przez Ducha Świętego, jest dokładnie tym, czego uczymy. Modlitwa głębi nie zachęca również do sprywatyzowanej podróży duchowej ani do poszukiwania duchowych doświadczeń, ale raczej sprzyja całkowitemu poddaniu się w wierze i miłości, co prowadzi do boskiego zjednoczenia. O wiele większe niebezpieczeństwo wiąże się z koncentracją na sobie w medytacji dyskursywnej oraz w modlitwie wstawienniczej i uczuciowej, zwłaszcza jeśli ktoś jest zajęty własnym odczuciem i refleksjami. W Modlitwie Głębi w ogóle nie zastanawiamy się nad sobą ani nad swoimi stanami psychicznymi.

Modlitwa głębi, lectio divina i kontemplacja

Ważne jest, aby Modlitwę Głębi umieszczać w kontekście monastycznej tradycji Lectio Divina. Lectio Divina to najbardziej tradycyjny sposób kultywowania modlitwy kontemplacyjnej. Polega na słuchaniu tekstu Biblii tak, jakby ktoś rozmawiał z Bogiem, a Bóg proponował tematy do dyskusji. Ci, którzy stosują metodę Lectio Divina, rozwijają zdolność słuchania słowa Bożego na coraz głębszych poziomach uwagi. Spontaniczna modlitwa jest normalną odpowiedzią na ich rosnącą więź z Chrystusem, a dar kontemplacji jest normalną odpowiedzią Boga na nich.

Część refleksyjna, czyli rozważanie słów świętego tekstu w Lectio Divina, nosi nazwę: medytacja, dyskursywna medytacja. Spontaniczny ruch woli w odpowiedzi na te refleksje nazywa się oratio, modlitwa uczuciowa. Ponieważ te refleksje i poszczególne akty woli upraszczają się, skłania się do spoczynku w Bogu lub kontemplacja, kontemplacja.

Te trzy akty – medytacja dyskursywna, modlitwa uczuciowa i kontemplacja – mogą mieć miejsce w tym samym okresie modlitwy. Są one splecione jedna w drugą. Można słuchać Pana tak, jakby dzielił się uprzywilejowanym wywiadem i odpowiadać refleksjami, aktami woli lub milczeniem – z skupioną uwagą kontemplacji. Praktyka modlitwy kontemplacyjnej nie jest próbą oczyszczenia umysłu, ale wyjściem poza dyskursywne myślenie i mnożenie poszczególnych aktów na poziom obcowania z Bogiem, który jest bliższym królem wymiany, sprawą serca.

W relacjach międzyludzkich, w miarę pogłębiania się wzajemnej miłości, przychodzi czas, kiedy dwoje przyjaciół przekazuje swoje uczucia bez słów. Mogą siedzieć w ciszy, dzieląc się doświadczeniem lub po prostu cieszyć się swoją obecnością, nic nie mówiąc. Trzymanie się za ręce lub pojedyncze słowo od czasu do czasu może podtrzymać tę głęboką komunikację

Ta pełna miłości relacja wskazuje na rodzaj wewnętrznej ciszy, jaka rozwija się w modlitwie kontemplacyjnej. Celem modlitwy kontemplacyjnej jest nie tyle pustka myśli czy rozmów, ile pustka samego siebie. W modlitwie kontemplacyjnej przestaje się mnożyć refleksje i akty woli. Powstaje inny rodzaj wiedzy zakorzenionej w miłości, w której świadomość obecności Boga wypiera świadomość własnej obecności i zakorzenioną skłonność do refleksji nad sobą. Doświadczenie obecności Boga uwalnia nas od uczynienia siebie lub swojej relacji z Bogiem centrum wszechświata. Język mistyków nie może być rozumiany dosłownie, kiedy mówią o pustce lub próżni. Jezus praktykował pustkę, stając się człowiekiem, wyzbywając się swoich prerogatyw i naturalnych konsekwencji swojej boskiej godności (por. Flp 2-5). Pustka nie oznacza pustki w sensie niczego, ale pustka w sensie przywiązania do własnej działalności. Własna refleksja i akty woli są niezbędnymi wstępami do poznania Chrystusa, ale muszą zostać przekroczone, jeśli Chrystus ma dzielić swoją najbardziej osobistą modlitwę z Ojcem, która charakteryzuje się całkowitym oddaniem się.

Modlitwa głębi jest tylko jedną z metod rozwijania kontemplacji i przygotowania się na ten wielki dar Ducha. Myślę, że byłoby to bardzo atrakcyjne dla ludzi z ruchu odnowy charyzmatycznej, zwłaszcza dla tych, którzy cieszą się darem języków. Dar języków jest już formą modlitwy kontemplacyjnej, ponieważ człowiek jest w pełni świadomy obecności i działania Ducha, nie myśląc o tym, co się mówi.

Praktyka Modlitwy Głębi jest zasadniczo oczekiwaniem na Boga z pełną miłości uwagą, wypełnianiem ewangelicznego nakazu „Czuwaj i módl się”. Jeśli można przyjąć pojęcie modlitwy jako przede wszystkim relacji z Bogiem, staje się oczywiste, że relację z Bogiem można wyrazić bez słów, po prostu poprzez gest lub nawet przez milczącą intencję wyrażenia zgody na Bożą obecność. Nie oznacza to negowania wartości innych form modlitwy, które zwykle są niezbędne do przygotowania się na ten poziom relacji z Bogiem. Po prostu przenosi do głębszego wymiaru intymności z Bogiem. Jest to zatem bardziej osobisty rodzaj modlitwy niż medytacja dyskursywna i modlitwa uczuciowa. W rezultacie pozwala w większym stopniu wniknąć w znaczenie pism świętych oraz tekstów i symboli liturgicznych.

Panteizm i panenteizm

Termin „panteistyczny”, często używany w związku z praktykami wschodnimi, jest niejednoznaczny i mylący. Należy dokonać rozróżnienia między „panteizmem” i „panenteizmem”, jak to ma miejsce w dialogu międzyreligijnym. Praktyki wschodnie niekoniecznie są panteistyczne. Wiele form buddyzmu i hinduizmu jest tak samo nabożnych, jak podobne praktyki w wierze chrześcijańskiej, choć są one oczywiście skierowane do poszczególnych bóstw. Panteizm jest zwykle definiowany jako utożsamienie Boga ze stworzeniem w taki sposób, że są one nie do odróżnienia. Panenteizm oznacza, że ​​Bóg jest obecny w całym stworzeniu na mocy swojej wszechobecności i wszechmocy, podtrzymując każde stworzenie w istnieniu bez utożsamiania się z żadnym stworzeniem. To drugie rozumienie jest tym, co Jezus zdaje się opisywać, kiedy modli się „aby wszyscy byli jedno, Ojcze, tak jak my jesteśmy jedno” i „aby byli jedno w nas”. Wielokrotnie w mowie Ostatniej Wieczerzy mówi o tej jedności io swoich zamiarach zesłania Ducha, aby zamieszkał w nas. Jeśli dobrze zrozumiemy pisma wielkich mistyków, przez cały czas doświadczają oni Boga żyjącego w nich. Tak więc afirmacja transcendencji Boga musi być zawsze równoważona przez afirmację Jego bliskości zarówno na płaszczyźnie naturalnej, jak i na płaszczyźnie łaski.

Zaproszenie

Praktyka Modlitwy Głębi jest po prostu oferowana tym, którzy czują się powołani do głębszego życia modlitewnego i którzy szukają metody, która pomoże im to zrobić w kontekście bardzo aktywnego życia w świecie. Osoby te nie powinny być pozbawione takiej możliwości na podstawie fałszywych obaw wzbudzanych powierzchownym rozumieniem Modlitwy Głębi i nierozpoznania istotnego rozróżnienia między tradycyjnymi metodami przygotowania do daru kontemplacji, takimi jak Modlitwa Głębi, a technikami wschodnich tradycji duchowych.

Ojciec Carl J. Arico opracował dokument zawierający fragmenty katechizmu, które odnoszą się do czterech konferencji na temat Modlitwy Głębi nauczanych podczas warsztatu wprowadzającego, a także innych fragmentów dotyczących Lectio Divina.

Pobierz dokument tutaj

Program życia kontemplacyjnego (CLP) bada, jak praktykować kontemplację, trwać w obecności Boga pośród zwykłego życia. CLP zapewnia narzędzia domowe, chrześcijańską naukę kontemplacyjną i wsparcie niezbędne do życia i ucieleśnienia kontemplacyjnego wymiaru Ewangelii.

Tak, zaleca się praktykę Modlitwy Głębi. CLP nie jest warsztatem wprowadzającym ani szkoleniem na temat Modlitwy Głębi ani innych praktyk kontemplacyjnych zawartych w programie. Jednakże, jeśli zaczynasz swoją kontemplacyjną podróż, ten program może być bardzo przydatny we wspieraniu twojego pragnienia bycia regularnym praktykującym.

CLP ma kilka celów. Istnieje wyraźny, wszechobecny głód czegoś sensownego w codziennym życiu. Jedyną realną odpowiedzią jest osobista relacja z Bogiem. Wiele osób chce pogłębić swoją relację z Bogiem i nie ma lokalnej wspólnoty wiary, która ich wspiera. Niektórzy uważają, że istnieje potrzeba większego wsparcia w domu lub w pracy, pośród zwykłych czynności życiowych. Jeśli jesteś już praktykującym, ten program zapewnia dalsze skupienie i wsparcie dla twojego obecnego sposobu przeżywania kontemplacyjnego wymiaru Ewangelii w życiu codziennym. Program zapewni codzienne przypomnienia, lektury i mini-praktyki wspierające pogłębiającą się relację z Bogiem.

Niektóre broszury zostały przetłumaczone na język hiszpański i francuski. Aby uzyskać więcej informacji na temat broszur w języku hiszpańskim, przejdź do Strona internetowa rozszerzenia Contemplativa i zapytaj jednego z wymienionych kontaktów. W przypadku broszur CLP w języku francuskim, idź do nieje.

Broszury mogą być wykorzystywane zarówno do użytku indywidualnego, domowego, jak i grupowego. Coraz więcej grup modlitwy o głębi wykorzystuje CLP jako część swojego skupienia. W rzeczywistości CLP, poprzez różne tematy, może być przedmiotem zainteresowania grupy lub społeczności przez cały rok, ponieważ ma ogromny potencjał do budowania więzi, przynależności i pogłębiania duchowego w środowisku grupowym. Aby uzyskać sugestie dotyczące korzystania z CLP w środowisku grupowym, wyślij e-mail Pamela Begeman.

Zapraszamy do kontaktu z Tobą. Prosimy o kierowanie pytań i komentarzy, a zwłaszcza doświadczeń związanych z programem, do CLP Info.

TAk! Ze względu na hojność zarówno dużych, jak i małych darczyńców, którzy docenili własny udział w CLP, dostępne są częściowe stypendia. Aby poprosić o stypendium, przejdź tutaj i wypełnij ten formularz.

Zakonnik trapista od 1944 r. ks. Keating jest założycielem Contemplative Outreach i światowej sławy teologiem i znakomitym autorem. Podróżował po świecie, aby rozmawiać ze świeckimi i wspólnotami o chrześcijańskich praktykach kontemplacyjnych i psychologii podróży duchowej. Od czasu reform Vaticanum II ks. Keating był głównym uczestnikiem i zwolennikiem dialogu międzyreligijnego, a także jednym z założycieli Centering Prayer. Pomógł również założyć Międzyreligijną Konferencję Snowmass, która miała swoje pierwsze spotkanie jesienią 1983 roku i nadal spotyka się każdej wiosny. Ks. Keating jest także byłym prezydentem Świątyni Zrozumienia i Monastycznego Dialogu Międzyreligijnego. Obecnie mieszka w klasztorze św. Benedykta w Snowmass, Kolorado. Przeczytaj więcej o Thomasie Keatingu tutaj jak również tutaj.

lectio Divina, dosłownie Boskie czytanie”, to starożytna chrześcijańska praktyka modlenia się Pismem Świętym. W trakcie lectio Divina, człowiek słucha lub czyta tekst Biblii „uchem serca”, tak jakby rozmawiał z Bogiem, a Bóg proponuje tematy do dyskusji. Metoda lectio Divina obejmuje chwile czytania (lectio), refleksji nad (medytacja), odpowiadając na (oratio) i odpoczywa w (kontemplacja) Słowo Boże w celu odżywiania i pogłębiania relacji z Boskością.

Jak modlitwa głębi, lectio Divina kultywuje modlitwę kontemplacyjną. W przeciwieństwie do modlitwy głębi, lectio Divina to uczestnicząca, aktywna praktyka, która wykorzystuje myśli, obrazy i spostrzeżenia, aby wejść w rozmowę z Bogiem. lectio Divina różni się także od czytania Biblii dla zbudowania lub zachęty, studiowania Biblii i wspólnego odmawiania Pisma Świętego, które są użyteczne, ale są różnymi praktykami.

lectio Divina można się tego nauczyć na kilka sposobów. Jednym ze sposobów jest uczęszczanie do lokalnego lectio Divina jednodniowe warsztaty wprowadzające lub weekendowe lub długoterminowe lectio Divina wycofać się. Ponadto wiele regularnych odosobnień z modlitwą głębi obejmuje pewną formę wspólnoty lectio Divina.

Istnieją również lectio Divina rekolekcje zanurzeniowe. Możesz przeszukać nasz kalendarz online, aby sprawdzić, czy w pobliżu są warsztaty lub rekolekcje.

Metodę można również nauczyć się poprzez kurs online. Zasięg kontemplacyjny oraz duchowość i praktyka stworzyły internetowy kurs na żądanie, z którego możesz skorzystać w dowolnym miejscu i czasie, gdy masz dostęp do Internetu. Więcej informacji znajdziesz tutaj.

Jeśli jesteś początkujący w tej formie modlitewnej, sugerujemy, abyś podążał za scholastyczną formą Lectio Divina. Ta forma polega na czterokrotnym przeczytaniu fragmentu z pisma świętego podczas nasłuchiwania konkretnego podszeptu.

lekcja – kiedy czytasz słowo Boże, bądź świadomy każdego słowa lub wyrażenia, które przykuwa twoją uwagę. Zatrzymaj się na refleksję.

Medytacja – czytając Słowo Boże, bądź świadomy wszelkich refleksji lub myśli, które do ciebie przychodzą. Zatrzymaj się na refleksję.

Oracja – tym razem czytając Słowo Boże, bądź świadomy każdej modlitwy, która wznosi się w tobie, która wyraża to, czego doświadczasz w tym Słowie Bożym. Odmawiaj tę modlitwę.

Kontemplacja – kiedy tym razem czytasz Słowo Boże, po prostu pozwól sobie siedzieć ze Słowem i pozwól mu pogłębić się w twoim sercu.

Na koniec możesz po prostu podziękować Bogu za otrzymany dar.

Możesz chcieć naprzemiennie czytać Słowo na głos.

Gdy zdobędziesz doświadczenie, możesz swobodnie podążać za monastyczną formą Lectio Divina, pozwalając sobie na swobodne poruszanie się w dowolnej kolejności z chwili na chwilę, gdy prowadzi cię Duch.

Jeśli Grupa Wsparcia Modlitwy Centrów jest otwarta na odmawianie Pisma Świętego; oto sugestia, jak zintegrować metody modlitewne z ich wspólnym czasem. Po modlitwie przedsionkowej zacznij swój czas razem z modlitwą głębi. Po okresie modlitwy poświęć kilka minut, aby powoli uświadomić sobie przejście do modlitewnego Pisma Świętego. Rozpocznij od zaproszenia do modlitwy, w tym ogłoszenia fragmentu Pisma Świętego, który będzie się modlił. Jeśli twoja grupa jest nowa w modlitwie lectio Divina metoda modlitwy, zastosuj scholastyczną metodę modlitwy, dając po każdej chwili czas na ciche dzielenie się słowem lub frazą, które poruszyły każdą osobę, jej refleksją i modlitwą. Ostateczne dzielenie się wiarą na temat tego, w jaki sposób pismo mówiło o ich życiu, jest potężnym sposobem na zakończenie okresu modlitwy. Z biegiem czasu, gdy grupa zaaklimatyzuje się w metodzie modlitewnej, prowadzący może wybrać prowadzenie czterech momentów dzielenia się wiarą dopiero pod koniec modlitwy. Modlitwa głębi i lectio Divina praktyki modlitewne wzajemnie się uzupełniają. Rekomendujemy najpierw Modlitwę Głębi podczas wspólnego odmawiania modlitw, ponieważ jej otwartość otwiera na słuchanie Słowa i pozwala, aby jego głębsze znaczenie miało wpływ (dotknęło) na nasze życie. Dowiadujemy się również, że reszta lectio Divina jest inną metodą niż Modlitwa Głębi, więc aby zachować oddzielne metody, nie zalecamy modlitwy lectio Divina i wejście w modlitwę głębi jako ostatni moment odpoczynku.

Lectio Divina to przede wszystkim modlitwa prywatna. Jest to sposób odmawiania Pisma Świętego. Kiedy modli się prywatnie, ruchy modlitwy płyną swobodnie, odpowiadając na poruszenia Ducha wewnątrz. Jednak Lectio Divina można dostosować do ustawienia grupowego. Podstawowa różnica polega na tym, że facylitator prowadzi grupę przez różne momenty jako grupa. Lider grupy modlitewnej może poprowadzić sesję Lectio Divina, pod warunkiem, że ma podstawową wiedzę na temat formatu metody Lectio Divina. Kolejną różnicą może być dzielenie się wiarą. Wiele grup poświęca czas, aby podzielić się słowem lub frazą, które im się pojawiło, albo nadsuniętymi przemyśleniami, albo modlitwą, która wypłynęła z ich serca. Cokolwiek to jest, że czują się bezpiecznie, aby dzielić się w grupie. To dzielenie się wiarą czasami kontynuuje rozważania grupy i kształtuje ich życie.

Jeśli nie jesteś związany z lokalną kapitułą kontemplacyjną, najpierw poproś swojego pastora lub pastora kościoła o pozwolenie na poprowadzenie programu wprowadzającego do Lectio Divina (modlitwa pism świętych) (ten program składa się z warsztatu wprowadzającego do Lectio Divina i sześciu sesji uzupełniających ). Następnie skontaktuj się z najbliższym koordynatorem Chaptera w Twojej okolicy i współpracuj z koordynatorem, aby przedstawić program wprowadzający. Jeśli w Twojej okolicy nie ma żadnego oddziału, skontaktuj się z przedstawicielem regionalnym wymienionym dla Twojego regionu, aby pomóc w zaplanowaniu programu. Możesz szukać lokalnych kontaktów w Społeczności.

Podsumowanie

Modlitwa Głębi i Lectio Divina to dwie różne formy modlitwy. Jeśli są używane razem, zawsze istnieje przerwa między tymi dwoma sposobami modlitwy. Pomocne jest odbycie okresu Modlitwy Głębi przed okresem Lectio Divina, jeśli grupa jest zaznajomiona z obydwoma rodzajami modlitwy.

Dar modlitwy głębi lectio Divina

Na drodze są trzy przeszkody; nad konceptualizacją, nadpobudliwością i nad zależnością od siebie. Modlitwa głębi pomaga nam wyjść poza te przeszkody i usadowić się w ciszy podczas słuchania pism świętych, lectio Divina, w sposób kontemplacyjny. Modlitwa głębi otwiera nas na nowe myśli, nowe działania i głębszą zależność od Boga.

Dar Lectio Divina dla modlitwy głębi

lectio Divina, modlitwa Pisma Świętego pogłębia naszą osobistą relację z Bogiem.

Wzywa nas do odpoczynku w przemieniającej obecności Boga. lectio Divina uczy nas, kim jest Bóg i kim jesteśmy.

A. Program szkolenia formacyjnego dla prezenterów lectio Divina

Obecny projekt szkolenia formacyjnego dla prezenterów Lectio Divina ma zapewnić przyszłym prezenterom doświadczenie warsztatu wprowadzającego. Po tym następuje dwugodzinna sesja wyjaśniająca zawartość podręcznika prezentera, dająca uczestnikom możliwość ułatwienia grupowego doświadczenia modlitewnego i odpowiadania na wszelkie pytania, które mogą się pojawić. Formacja ta jest „świąkowym wsparciem” w formacji dla prezenterów Modlitwy Głębi, więc może być rozumiana jako dodatkowy moduł podstawowego szkolenia prezenterów.

Jeśli program szkoleniowy jest prowadzony w układzie rozdziałów, zaleca się, aby koordynator asystował szkolącym się prezenterom, oferując im jednodniową możliwość ćwiczenia się ze sobą w ramach warsztatu wprowadzającego. Da to szkolącym się prezenterom możliwość wygłoszenia przynajmniej jednego z wykładów i odpowiedzi na pytania innych szkolących się prezenterów.

B. Kryteria dla wykwalifikowanych prezenterów

Aby zostać wykwalifikowanym prezenterem Lectio Divina pod auspicjami Zasięgu Kontemplacyjnego, osoba musi spełnić następujące kryteria:

1. Jest zaangażowany w codzienną praktykę Modlitwy Głębi.
2. Zobowiązuje się do regularnej praktyki lectio Divina.
3. Jest zleconym prezenterem Modlitwy Głębi
4. Uczestniczył w lectio Divina Warsztaty wprowadzające i formacja prezentera na zakończenie warsztatów.
5. Uczestniczy w warsztatach założycielskich i rekolekcjach oferowanych przez Contemplative Outreach.
6. Akceptuje Deklarację Wizji Zasięgu Kontemplacyjnego i Zasady Teologiczne.
7. W stosownych przypadkach jest zalecany przez lokalnego koordynatora lub przez jednego z pracowników zasobów.
8. Zapoznaje się z bibliografią dotyczącą Lectio Divina czytając niektóre książki i oglądając niektóre filmy.
9. W tym czasie szkolenia prezenter musi mieć mentora (zatrudnionego prezentera lectio Divina lub kogoś z listy zatwierdzonych mentorów.

C. Proces uruchamiania prezenterów lectio Divina

Po spełnieniu w/w kryteriów osoba może zostać prezenterem zleconym lectio Divina wykonując następujący proces:

• Kandydat na szkolącego się prezentera uczestniczy w lectio Divina Warsztaty formacyjne i szkolenie zgodnie z zaleceniami ich koordynatora oddziału (jeśli dotyczy). Pracownicy formacji lectio Divina program szkoleniowy daje każdemu zakwalifikowanemu Kandydatowi kopię Arkusza Zobowiązań i Formularza Zatwierdzenia Odbioru oraz dokonuje z nimi przeglądu wymagań dotyczących oddania do eksploatacji. Prezenter-w-Szkoleniu jest odpowiedzialny za swój dokument Zatwierdzenia Odbioru przez cały okres szkolenia.
• Kandydat wybiera mentora, bądź zleconego prezentera lectio Divina lub osoby odpowiedzialnej za zasoby z listy w Podręczniku zasobów, która będzie ich mentorem podczas prowadzenia warsztatów. Kandydat wypełnia i podpisuje Arkusz Zobowiązań akceptując zlecenie jako Prezenter-W trakcie szkolenia na lectio Divina Warsztaty wprowadzające i przekazuje je personelowi formacji.
• Pracownicy formacji przesyłają listę wykwalifikowanych kandydatów, którzy przyjęli zlecenie jako Prezenter-W-Treningu, do Centrum Zasobów Zasięgu Kontemplacyjnego (CORC), wraz z Arkuszami Zobowiązań. Kandydaci są kodowani w bazie danych CORC jako prezenterzy na szkoleniu dla lectio Divina Warsztaty wprowadzające. CORC powiadamia mentora i koordynatora kandydata o powołaniu kandydata na prezentera na szkoleniu io tym, że kandydat wkrótce się z nimi skontaktuje.
• Kandydaci kontaktują się ze swoim mentorem i informują swojego koordynatora, że ​​są Prezenterem na szkoleniu lectio Divina Warsztaty wprowadzające.
• Najlepiej byłoby, gdyby mentoring odbywał się poprzez obserwację prezentera na szkoleniu, który prowadzi co najmniej jeden warsztat na temat: lectio Divina. Jeżeli nie jest to możliwe, ze względu na odległość lub inne czynniki, można zastąpić inne sposoby, takie jak: nagranie prezentacji audio lub wideo do oceny mentora lub mentor może wyznaczyć lokalnego koordynatora lub zleconego prezentera do obserwacji prezentacji.
• Mentor obserwuje prowadzącego warsztaty prezentera. Dokonują przeglądu ocen, a prezenter szkolący się pisze jednostronicową notatkę z refleksją na temat ich osobistych doświadczeń i tego, czego nauczyli się podczas warsztatów. Dzieli się to z ich mentorem w miesiącu następującym po warsztatach.
• Jeśli nie jest możliwe, aby Mentor był obecny podczas obserwowania prezentacji Prezentera szkolącego się, Prezenter szkolący się może przesłać swoje oceny i uwagi do swojego Mentora. Mentor odpowiada, krytykując oceny i uwagi prezentera szkolącego się i wysyłając szkolącemu prezentera jego odpowiedź.
• Osoby prowadzące szkolenie powinny mieć co najmniej dwa doświadczenia związane z prezentacją lub współprowadzeniem warsztatu. Podczas tych dwóch warsztatów prezenter szkolący musi przynajmniej raz przedstawić każdą z czterech konferencji.
• Gdy prezenter szkolący się czuje, że jest gotowy do zlecenia i przedstawił co najmniej dwa warsztaty, wskazuje warsztaty podane na formularzu zatwierdzającym, podpisuje go jego/jej mentor, zalecając pełne zlecenie, a następnie przesyła go do CORC .
• CORC wysyła list nominacyjny do Presenter-in-Training wskazujący pełne zlecenie na prezenterkę Warsztatów Wprowadzających Lectio Divina. Osoba jest zakodowana w bazie danych jako prezenter zlecony przez Lectio Divina. W CORC przechowywane są indywidualne akta dla każdej zleconej osoby. Kopia aktu powołania jest wysyłana do Koordynatora Prezentera.
• Zachęcamy Koordynatora nowo zatrudnionego prezentera Lectio Divina do pomocy nowemu Prezenterowi w planowaniu warsztatów Lectio Divina w ich okolicy.
• Prezenter-in-Training nie musi czekać z ćwiczeniem umiejętności, dopóki nie zostaną zorganizowane warsztaty Lectio Divina. Oni mogą:
  • Prezentuj małym grupom modlitewnym jako przypomnienie
  • Obecny w dniu lub ½ dnia modlitwy
  • Zaprezentuj grupie prezenterów lub facylitatorów
  • Obecność na spotkaniu liderów jako okazja do duchowego wzbogacenia.

D. Dzielenie się Lectio Divina z innymi bez zlecenia

Chociaż powyższe kryteria i procedura zlecania są wymagane od tych, którzy chcą reprezentować Contemplative Outreach, Ltd. podczas prezentowania Lectio Divina, nie ma żadnych ograniczeń dotyczących prezentacji Lectio Divina bez powiązania jej z kontemplacyjnym Outreach, Ltd. Jeśli pragniesz dokonać Lectio Divina Divina dostępna dla innych parafian, ponieważ wiele kościołów zachęcało, istnieje wiele materiałów dostępnych dla parafii, aby mieć udany program bez dołączania nazwy Contemplative Outreach, Ltd. Na przykład Stephen Binz napisał książki o Lectio Divina, z których można korzystać w małych grupach. Ponieważ nie trzeba być praktykującym Modlitwa Głębi, aby praktykować Lectio Divina, możesz współpracować ze swoją parafią, aby zorganizować sezonowy program Lectio Divina, korzystając z jednej z książek pana Binza lub innych pomocnych zasobów.

Istnieją ważne powody, dla których zlecony prezenter Wprowadzenia do lectio Divina Warsztat musi być zleconym prezenterem Modlitwy Głębi. Oto główne przyczyny tego wymogu:

• lectio Divina i Modlitwa Głębi to dwie podstawowe praktyki Contemplative Outreach, Ltd. Uzupełniają się i wspierają nawzajem, ale są to dwie odrębne praktyki, z których każda ma swoją własną integralność. Dlatego ważne jest, aby prezenter lectio Divina Warsztaty wprowadzające należy doświadczyć w obu praktykach oraz w ich prezentacjach, aby można było jasno wyartykułować wyróżniające je różnice.
• Prezentacja tych warsztatów ma raczej charakter przekazu niż prezentacji. Naucza się z głębi własnego doświadczenia modlitwy, a nie z pewnej wiedzy zdobytej przez studiowanie.
  • Szkolenie dla prezenterów Contemplative Outreach, Ltd. to 6-dniowy intensywny kurs stacjonarny, który zaszczepia prezenterom umiejętności prezentacji, a także pogłębia i kształtuje ich praktykę, aby byli lepiej przygotowani do tego przekazu. Prezenterzy pracują w małych grupach, aby poznać dynamikę grupy i jak najlepiej przekazywać modlitwę w sposób, który zachowuje integralność nauczania ks. Thomasa Keatinga.
  • O ile temat jest inny, o tyle rzeczywisty sposób prezentacji Modlitwy Głębi i Lectio Divina jest taki sam. Dlatego polegamy na szkoleniu Centering Prayer, aby zapewnić niezbędne umiejętności i doświadczenie w prezentacji, które można łatwo dostosować do prezentacji Lectio Divina.
  • Doświadczenie prowadzenia warsztatu Modlitwy Głębi w trakcie oddania do użytku dostarcza cennych doświadczeń, które wzbogacą prezentację Lectio Divina.
  • Gdybyśmy nie wymagali, aby prezenter Lectio Divina był najpierw zleconym prezenterem Modlitwy Głębi, musielibyśmy odbyć oddzielne 6-dniowe szkolenie, aby prawidłowo formować prezenterów, jak opisano powyżej. Ponadto wielu prezenterom brakowałoby dogłębnego doświadczenia i wiedzy, które rozwinął zlecony prezenter Modlitwy Głębi.

Modlitwa powitalna jest metodą wyrażania zgody na obecność i działanie Boga w naszych fizycznych i emocjonalnych reakcjach na wydarzenia i sytuacje w życiu codziennym. Celem Modlitwy Powitalnej jest pogłębienie naszej relacji z Bogiem poprzez wyrażenie zgody na codzienne czynności naszych czasów. Modlitwa Powitalna pomaga rozmontować emocjonalne programy systemu fałszywej jaźni i leczyć rany życia, kierując je tam, gdzie są przechowywane — w ciele. Przyczynia się do procesu przemiany w Chrystusie zapoczątkowanego w Modlitwie Głębi. Praktykowanie Modlitwy Powitalnej daje możliwość dokonywania wyborów wolnych od systemu fałszywej jaźni — odpowiadanie zamiast reagowania na chwilę obecną. Przeczytaj więcej o modlitwie powitalnej tutaj.

Modlitwy powitalnej można się nauczyć na kilka sposobów. Jednym ze sposobów jest uczęszczanie na lokalny dzień modlitwy powitalnej lub weekendowe rekolekcje/warsztaty. Odbywają się również rekolekcje z modlitwą powitalną. Możesz przeszukać nasz kalendarz online, aby sprawdzić, czy w pobliżu są warsztaty lub rekolekcje.

Metodę można również nauczyć się poprzez kurs online. Zasięg kontemplacyjny oraz duchowość i praktyka stworzyły internetowy kurs na żądanie, z którego możesz skorzystać w dowolnym miejscu i czasie, gdy masz dostęp do Internetu. Możesz znaleźć więcej informacji tutaj.

Możesz również chcieć nauczyć się praktyki poprzez ta 40-dniowa broszura z praktyką, który jest częścią Programu Życia Kontemplacyjnego.

Kindle potrzebuje aplikacji do pobierania i wyświetlania plików PDF. Możesz pobrać bezpłatną aplikację firmy Adobe Systems z Amazon: Adobe Acrobat Reader – PDF Reader i więcej

Możesz też wyszukać inne przeglądarki pdf na Amazon.

Smartfony iPady lub tablety nie mają dostępnej struktury plików, takiej jak komputer lub laptop, i wymagają aplikacji do obsługi pobierania. Do przeglądania plików PDF możesz skorzystać z bezpłatnej aplikacji do czytania firmy Adobe. W przypadku plików audio odwiedź sklep z aplikacjami na telefon i wybierz program do pobierania plików MP3. Podczas pobierania plików audio będziesz musiał odwiedzić stronę Contemplative Outreach w menedżerze pobierania i nacisnąć link.

W przypadku iTunes: Alternatywnym podejściem byłoby zapisanie plików na komputerze PC lub MAC, a następnie zaimportowanie ich do iTunes i zsynchronizowanie z urządzeniem. Kliknij prawym przyciskiem myszy łącze pliku i „Zapisz element docelowy jako/Zapisz łącze jako…” i zapisz go na swoim komputerze. Następnie w iTunes wybierz Plik > Dodaj do biblioteki, zlokalizuj plik lub folder i kliknij Otwórz, aby je zaimportować. Następnie zsynchronizuj urządzenie z biblioteką iTunes. Aby uzyskać dalszą pomoc, zapoznaj się z plikami pomocy w iTunes.

Te instrukcje mogą być przydatne: https://support.apple.com/en-us/HT205751