Praktyka aktywnej modlitwy
Aktywna modlitwa – aspiracja zaczerpnięta z Pisma Świętego dla nas w codziennym życiu – jest krótka, zwykle od sześciu do dwunastu sylab. Wymawianie sylab jest zsynchronizowane z biciem serca. Podczas gdy niektórzy ludzie lubią używać w tym celu różnych aspiracji, łatwiej jest wprowadzić jedną aspirację do podświadomości. Wielką zaletą tej praktyki jest to, że w końcu staje się „taśmą” podobną do „taśm”, które towarzyszą denerwującym emocjom. Kiedy to nastąpi, aspiracja ma niezwykły efekt wymazania starych taśm, zapewniając w ten sposób neutralną strefę, w której zdrowy rozsądek lub Duch Boży może zasugerować, co należy zrobić.
Aktywna modlitwa musi być powtarzana raz za razem w wolnych chwilach, aby przełożyć ją na podświadomość. Stare taśmy powstawały w wyniku powtarzających się czynności. W ten sam sposób można utworzyć nową taśmę. Ustanowienie aktywnej modlitwy w podświadomości może zająć rok. Powstanie wtedy spontanicznie. Można się obudzić mówiąc to lub towarzyszyć snom.
Wykonuj tę praktykę bez niepokoju, pośpiechu i nadmiernego wysiłku. Nie obwiniaj się za to, że w niektóre dni zapomniałeś to powiedzieć; po prostu uruchom ponownie. Nie należy tego powtarzać, gdy twój umysł jest zajęty innymi rzeczami, takimi jak rozmowa, nauka lub praca wymagająca koncentracji.
Przykłady aktywnej modlitwy:
Panie, przyjdź mi z pomocą.
Boże, śpiesz mi z pomocą.
Święta Maryjo Matko Boża.
Otwórz moje serce na Twoją miłość.
Panie, oddaję się Tobie.
Mój Pan i mój Bóg.
Nie moja wola, ale Twoja niech się stanie.
Przyjdź Królestwo Twoje. Bądź wola Twoja.
Nasza pomoc jest w imieniu Pana.
Panie, czyń ze mną, co chcesz.
Mów Panie, Twój sługa słucha.
Wyciąg z Thomasa Keatinga, Otwarty umysł, otwarte serce
