Transkrypcja w języku angielskim
Noc Ducha
Ten proces Nocy Rozsądku, kiedy już poznamy większość naszej nieprzetworzonej, sekretnej motywacji, wywłaszcza programy szczęścia i zmniejsza ich intensywność, tak że choć mogą nie znikną całkowicie, łatwo jest nam zobaczyć, jak to się dzieje, i cofnąć się. odsunąć się, jeśli to możliwe, na tyle długo, aby je rozpoznać i nazwać po imieniu oraz oddać je Bogu, lub przynajmniej schronić się w stopniowo budzącej się podstawie bytu. St Jan od Krzyża w swoim własnym języku przedstawia to samo doświadczenie w ten sposób, że w pokusie dusza po prostu opuszcza swój poziom świadomości i udaje się do głębokiego miejsca, do którego ma teraz moc, aby udać się po dużej liczbie ćwiczeń . Ale to prawdopodobnie oznacza w pewnym stopniu głębsze oczyszczenie Nocy Ducha. Jak długo trwają te noce, myślę, że zostało to w zorganizowany sposób zidentyfikowane głównie przez Jana od Krzyża; kształcił się na uniwersytecie scholastycznym w Salamance, ale wszyscy mistycy o tym wspominają, więc nie jest to nic nowego, jest to tam bardzo powszechne doświadczenie. Noc Ducha zwykle rozpoczyna się po znaczącym okresie zwykłej modlitwy, ponieważ potrzebujemy pewnych zasobów na każdym poziomie naszej istoty, ciała, duszy i ducha, aby móc poradzić sobie z tym, co wydaje nam się rozpadem tego, kim jesteśmy, lub fałszywego ja lub utratę łatwiejszej i pocieszającej obecności Boga, którą mogliśmy się cieszyć i której potrzebowaliśmy przez wiele lat. Pocieszenia Boże, które czasami pojawiają się podczas Modlitwy Głębi, są na ogół bardziej zachwycające niż jakikolwiek rodzaj radości fizycznej, umysłowej czy relacyjnej, jaką można ofiarować. Zatem, jeśli to konieczne, leczą wątpliwości, jakie dana osoba miała na temat tego, czy jest ona godna miłości, czy jest tego warta i czy jest cokolwiek warta. Leczy niską samoocenę, która jest syndromem dominującym w kulturach wysoce konkurencyjnych, w których żyjemy. Nie powinniśmy więc zniechęcać ludzi do cieszenia się chwilami spokoju, pocieszenia lub przyjemnego poczucia obecności Boga, ponieważ mogą potrzebować tego w ramach swojej terapii. Podobnie jak proces przeniesienia w sytuacji psychoterapeutycznej pozwala terapeucie zająć miejsce rodzica i zamiast oddawać negatywność lub poniżanie, jak to miało miejsce w przypadku niskiego obrazu siebie pacjenta, odpowiada afirmacją. Przypomina nam, że już w Starym Testamencie błogosławieństwa były niezwykle ważne. Pamiętajcie o błogosławieństwach synów Jacobsa, więc ktoś, kto nie otrzymuje błogosławieństwa, czyli afirmacji ojca, ma prawdziwą lukę i ktoś musi to zrobić, a jeśli nikt inny nie jest dostępny, Bóg łaskawie wypełnia rachunek. To zaproszenie do poważnego podejścia. Błogosławieństwa to tak naprawdę uderzenia we współczesnym języku lub afirmacja lub wyrażenie uznania dla tego, co ktoś zrobił dobrze, okazanie mu życzliwości lub sprawienie, aby poczuł dobroć, którą posiada, a której doświadczają inni, co jest bardzo ważnym aspektem życia wspólnotowego. Nie każdy ma umiejętność dawania tego dobrze, ponieważ nie ma wprawy. W naszej kulturze nie jest to ulubiona praktyka. Albo dobrze sobie radzisz, albo do cholery z tobą. Zatem ludzkie wzięcie pod uwagę, nawet jeśli trzeba je poprawić, zwolnić czy coś, nie oznacza, że są odrzucane, ale może są powoływane do innego zajęcia lub muszą zajrzeć do poradnictwa psychologicznego, jeśli to byłoby pomocne. Zatem to, co dzieje się podczas powtarzającego się doświadczenia Modlitwy Głębi na tym poziomie głębokiej ciszy, oznacza dostęp do boskiego zamieszkiwania lub podstawy istnienia, jeśli teraz czujesz się komfortowo z tą terminologią, która jest źródłem energii podtrzymującej nas w byciu na każdym poziomie naszej ludzkiej natury – ciele, duszy i duchu. Tak więc, jak to ujął Jan od Krzyża, w pokusie, gdy ktoś jest bombardowany myślami lub dokuczliwymi emocjami, które wymykają się spod kontroli i namawiają do działania, co oczywiście tylko je pogarsza, natychmiast ucieka się do ucieczki i zauważa się, że o tym właśnie mówi psalmista. W swoich trudnościach szuka schronienia. Zwykle używa wojskowych określeń, takich jak „na mojej wysokiej wieży”, „moja forteca”.
La Noche del Espíritu
El proceso de la Noche de los Sentidos, una vez que conocemos la Mayor parte de nuestras motivaciones secretas no procesadas, desmantela los programas para obtener felicidad y stress su intensidad, de modo que, aunque no desaparezcan completamente, nos es fácil verlos actuar y dar un paso atrás, si es posible, el tiempo suficiente como para reconocerlos y llamarlos por su nombre y ofrecerlos a Dios, o al menos refugiarnos en nuestra fuente del ser, que está siendo stopniowomente despertada. San Juan de la Cruz, en sus propios términos, expresa, creo, esta misma experiencia de este modo: que en la tentación el alma simplemente evacúa su nivel de conciencia y va a un lugar más profundo al que ahora tiene el poder de ir, después de una znaczne práctica. Pero esto probablemente implique, en alguna medida, la purificación más profunda de la Noche del Espíritu. ¿Cuánto duran estas noches? Creo que han sido en su mayoría identificadas por San Juan de la Cruz de manera organizada - fue educado en la Universidad escolástica de Salamanca - pero todos los místicos se refieren a ella así que no es nada nuevo, es una experiencia muy común. La Noche del Espíritu tiende a comenzar luego de un período significativo de oración habitual, porque necesitamos algunos recursos en cada nivel de nuestro ser, cuerpo, alma y espíritu, para poder soportar lo que a nosotros nos parece como la desintegración de quienes somos, o del falso yo, o la pérdida de la consoladora presencia de Dios, que podemos haber disfrutado y necesitamos disfrutar por muchos años. Los consuelos de Dios que a veces ocurren durante la Oración Centrante son en general más placeenteros que ningún otro tipo de placer físico mental o relacional que pueda ofrecérsenos. Así, sanan, si es necesario, las dudas que un individuo pueda tener respekto de si es digno de ser amado, si tiene algún valor. Sana la baja autoestima, que es un síndrome prominente enculturas altamente competitivas como la nuestra. Por lo tanto, no deberíamos desalentar en las personas el hecho de disfrutar de esos momentos de paz y consuelo, o la sensación placentera de la presencia de Dios, porque pueden necesitar esto como parte de su terapia, así como el proceso de transferencia en la situación psicoterapéutica le zezwoleniee al terapeuta tomar el lugar del padre y en lugar de devolver negatividad o desprecio, como puede ser el caso que motiva la baja autoestima del paciente, responder afirmándolo. Nos recuerda que ya en el Antiguo testamento las bendiciones eran extremadamente valides. Recuerden la bendición de los hijos de Jacob. De modo que alguien que no ha recibido la bendición, es decir, la afirmación por parte del padre, tiene una real carencia y alguien necesita remediarla, y si nadie más está disponible, Dios gentilmente se hace cargo. Es una invitación que debe ser tomada seriamente. Las bendiciones son realmente caricias en lenguaje moderno, o afirmaciones o una manifestación de apreciación porque alguien ha hecho algo bueno, o el ser amable con alguien. Hacernos sentir que lo bueno que hemos hecho es eksperymentado por otros es un aspekt muy valide de la vida en comunidad. No todos tienen la habilidad de manifestar esto porque les falta práctica. En nuestraculture no es una práctica que se favourezca. O te va bien o no nos importas. Entonces es necesaria la requireación humana, aun si alguien debe ser corregido o despedido o algo así. Esto nosignifica que están siendo rechazados, pero quizá están siendo llamados a desempeñar otra actividad, o necesitan consular a un psicólogo si les ayuda. Lo que está sucediendo, en esta repetida experiencia de la Oración Centrante en este nivel de profundo silencio, es que estamos accediendo a la inhabitación divina o fuente del sersi se sienten cómodos con esa terminología - que es la fuente de la energia que nos sostiene para ser en cada nivel de nuestra naturaleza humana – cuerpo, alma y espíritu. Entonces, como lo expresa San Juan de la Cruz, en la tentación, cuando somos bombardeados por toda clase de pensamientos, o emociones konfliktivas que nos desbordan y nos pilne a que reaccionemos, lo que, por supuesto, las agrava, tomamos refugio instantáneamente, y nos damos cuenta de que esto es de lo que habla tanto el salmista. En sus diificultades toma refugio. Normalmente usa obrazuje militares como „en mi alta torre”, „mi fortaleza”.
